Toch nog maar een extra truitje aangetrokken, het is bijna einde mei maar toch maar 14° :-(
En na een uurtje zijn de plensbuien en rukwinden er terug.
De Tramontana en de Mistral spannen samen tegen mij.
Opnieuw : goed materiaal want we blijven droog (maar vuil van het opspattend nat).
Zoals gisteren is 1 rijstrook amper breed genoeg, zeker als er trucks in de buurt zijn.
Wakker en alert blijven ...
Eénmaal de Pyreneeën in zicht zijn, krijgen we er nog wat mist bij (ik rij door de wolken) en net geen vriestemperatuur. Ik weet wel, 10° is er nog ver van, maar gevoelsmatig er dik onder...
Een paar uurtjes rillen (chillen is niet nodig), en het begint op te klaren.
Ook de autostrade in Spanje is vanaf de grens vele malen mooier om te rijden dan in Frankrijk.
Als Frans afscheidskadootje hebben we wel zeker 5 tolstations op korte afstand; altijd zelfde cermonie : stoppen, handschoenen uit, tikketje nemen of betalen, alles terug wegsteken, handschoenen met wat klammige handen van de regen terug in de handschoenen proberen te krijgen, helm dicht, oef ... de slagboom is nog open en de rij achter me is niet al te lang geworden.
Het landschap wordt mooier, de autostrade slingert erdoor, en de zon komt me helpen.
Een beetje teveel zelfs, want even verder is het 20°, en wordt het zweten.
Regenpak uit, zomerhandschoenen aan, ... plezierig bollen.
Ver zicht, geen politie te zien, en ik hoop zij mij ook niet, want de paardjes worden vrijgelaten !
Dit begint op motorrijden te lijken.
Het is nog wel een 700 km vandaag, een einde na de 970 van gisteren.
De autostrade naar Salamanca blijkt een trukker-traject te zijn.
Niet dat er veel trucks rijden, maar tussen Burgos en Salamanca zijn er om de kilometer bezinestations. Als je hier zonder valt, dan heb je wel heel veel pech maar kan je duwen tot aan het volgend station.
De stations zelf liggen er wat verlaten bij. Ik ga er tanken, en maak waarschijnlijk de pompbediende wakker. Er is zelfs een mini-superette. Water bijvullen...
En dan, eindelijk, Salamanca.
Het is al direct duidelijk dat deze stad eigendom is van de studenten.
Heel toffe bruisende sfeer, geen lawaai, wel gezeligheid.
Mijn hotel is op 500 meter van het oude centrum waar alle actie is.
Kleine straatjes, veel tapa bars.
Dit lijkt me ook de bakermat van de Iberico ham, kijk maar mee:
Frietkot vind je hier niet, wel ham en kaas uit een puntzakje.
Lekker ;-)
Ik vul dat nog aan met een kleine tapa op het centrale plein, waar een jazz-groepje sfeer maakt
En kijk wat ik tegenkom : Belgisch bier !
En de naam van het café is :
;-)
Tot morgen voor de 3de etappe.
Ik kijk er naar uit, want het wordt nec-plus-ultra motoren.
Slaapwel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten